De kracht van ademen voor Patricia
Zonder adem kun je niet leven. Voor Patricia wordt dat elke dag pijnlijk duidelijk als ze ziet wat COPD en longemfyseem doen met haar moeder. Het woord ‘even’? Dat heeft ze uit haar woordenboek geschrapt. 'Even naar de winkel, even douchen, dat kan gewoon niet meer. Mijn moeder is altijd buiten adem. Alsof ze net een marathon heeft gelopen’, vertelt Patricia.

Twaalf jaar geleden kreeg de moeder van Patricia te horen dat ze COPD GOLD 4 heeft, een ernstige longziekte die haar leven sindsdien volledig heeft veranderd. Inmiddels leeft ze met nog maar 26% longinhoud. ‘Voor mensen met gezonde longen is het bijna niet voor te stellen wat een longziekte met je doet. Wat voor hen iets kleins is – tien stappen zetten, de trap oplopen – is voor mijn moeder ontzettend groot. Ze moet steeds opnieuw aftasten wat nog lukt. Wat gaat wel? Wat niet?’ Daarnaast moet ze voortdurend alert zijn om niet ziek te worden. ‘Ze heeft ook last van longaanvallen, en die zijn heftig. De laatste aanval heeft haar echt een jas uitgedaan,’ vertelt Patricia geëmotioneerd.
Ondanks beperkingen krachtig in het leven
Patricia ziet hoe de voortdurende beperkingen voor haar moeder voelen als een vorm van verlies. ‘Mama’s longziekte belemmert haar vreselijk in het leven. Veel van haar dromen en wensen zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. Reisjes naar het buitenland zitten er niet meer in. En ook de kleinere dingen, zoals even naar buiten, wandelen, samen lunchen, zijn niet vanzelfsprekend. Ze is pas 69 en wil nog van alles. Maar ze weet: als ze één ding doet, is haar dag al gevuld. Dat is frustrerend, zeker als je mentaal nog zo scherp bent.’
Juist in die beperkingen bewondert Patricia haar moeder des te meer. ‘We hebben een sterke band en begrijpen elkaar goed. Het klinkt misschien cliché, maar: hoe ouder je wordt, hoe meer je naar elkaar toe groeit. En ik zie dat ze, ondanks alles, nog steeds geniet van de kleine dingen. Van goede gesprekken, van lachen. Dat bewonder ik aan haar. Ze is een regelrechte powervrouw.’

Voor mijn moeder is er geen oplossing meer. Maar met mijn actie hoop ik dat er meer onderzoek komt naar longziekten, zodat andere mensen in de toekomst wél vrij kunnen ademen.
Van stijldansen naar wandeltocht
Ook voor Patricia is het meedoen aan een lange wandeltocht niet vanzelfsprekend. Vroeger danste ze op hoog niveau latin, tot een zware knieblessure haar dwong te stoppen. In 2020 onderging ze een beenverlenging. ‘Ik moest op zoek naar iets anders om mijn spieren in beweging te houden. Dat werd wandelen. En het werkt gelukkig goed. Al loop ik een beetje apart – dat zie je wel – maar hé, ik ben gezond en het lukt me!’
Om zichzelf ultiem uit te dagen, besloot ze dat ze zou gaan meedoen aan de Nijmeegse Vierdaagse. ‘Dat evenement stond al jaren op mijn bucketlist’, vertelt ze met een grote lach. ‘Ik wilde graag meedoen, maar wel voor een goed doel. Welk doel dat werd, was voor mij niet zo moeilijk te bepalen. Want ik wilde het graag voor mijn moeder doen. Voor Longfonds.’

Samen voor het goede doel
Patricia loopt samen met een vriendin. Ook zij heeft een persoonlijk verhaal: ze loopt voor Alzheimer Nederland. ‘Het is echt fijn om samen te trainen. We lopen hetzelfde tempo, dat scheelt. En we hebben al vaker meegedaan aan wandelevenementen, zoals de Pink Ribbon Walk en de Amsterdam City Walk. Dat zijn mooie evenementen, maar de Nijmeegse is wel speciaal. Ik ben vooral heel erg benieuwd naar de sfeer.’
Patricia heeft met haar actie al bijna 1500 euro opgehaald. ‘De reacties zijn zo lief. Dat doet me echt wat.’ Haar moeder kan niet wachten om haar binnen te zien komen bij de finish. ‘Misschien doe ik dat wel swingend’, vertelt Patricia met een knipoog. ‘Hoe dan ook: het wordt ongetwijfeld een emotioneel en trots moment.’ al heel erg benieuwd naar de sfeer.’