Verhaal van verpleegkundig specialist astma en COPD Walter

'Vooral astma- en COPD-patiënten in verpleegtehuizen spreek ik veel. Die zitten echt alleen en zijn angstig en onzeker. Waar ze normaal gesproken naar een supermarktje gingen of een kopje koffie dronken in de gemeenschappelijke ruimte, moeten ze nu in hun kamer blijven. Ik probeer ze gerust te stellen door te zeggen dat de kans dat ze corona krijgen, ondanks hun longaandoening, net zo groot is als dat iemand anders het krijgt en dat de sociale beperkingen echt nodig zijn.'

'We krijgen ook nog gewoon nieuwe astma- en COPD-patiënten doorgestuurd via huisartsen. Het gaat om mensen die benauwd zijn of hoesten. Maar het kan ook zijn dat er een plekje te zien is op een foto, dat ze niet vertrouwen. We beslissen dan of het uitgesteld kan worden of dat we de patiënt toch op korte termijn willen zien. Veel patiënten hebben er begrip voor als ze nu langer moeten wachten.'

'Ik heb alleen indirect te maken met coronapatiënten. Een deel van de vragen die normaal gesproken bij longartsen terecht komt, vang ik nu af. Daardoor kunnen longartsen zich volledig richten op de coronapatiënten.'

'De sfeer in het ziekenhuis is goed. Al is het ook een surrealistische situatie: we voelen de donkere wolk die boven ons hangt. Iedereen is bereid om zich extra in te zetten. Alles wordt gedaan om voorbereid te zijn op de toestroom die wordt verwacht. Op dit moment worden er coronapatiënten vanuit Brabant naar andere provincies verplaatst, zodat we hier acute gevallen kunnen blijven opvangen. Het kan best zijn dat als onze IC’s weer leger lopen, patiënten vanuit andere provinciën naar Brabant komen als dat nodig is. We moeten het samen doen.'

'Misschien hadden we in Nederland bij de eerste tekenen van besmetting sneller maatregelen moeten nemen. Maar ook al zijn die nu genomen, nog steeds hoor je mensen zeggen dat het allemaal wel meevalt. Zondagochtend kreeg iedereen een NL-alert om die anderhalve meter in acht te nemen. Ik hoop dat mensen zich er echt aan houden en dat ziekenhuizen het aan blijven kunnen. Niet alleen qua personeel, ook qua materiaal. We zullen met z’n allen hier de schouders onder moeten zetten.'